J. van der Pol

Erelid van Vereeniging sinds 2006

Considerans bij installatie van prof. C.I.M. Beenakker en dhr. J. van der Pol als Ereleden der Electrotechnische Vereeniging, uitgesproken op 9 juni 2006 door F.B. Gorte.

Iemand die langer bij de faculteit heeft rondgelopen, is Jan van der Pol. In meer dan 35 jaar is hij opgeklommen tot Gebouwbeheerder van onze mooie faculteit. Helaas heeft hij eind vorig jaar met de reorganisatie onze faculteit verruilt voor een functie in de backoffice Vastgoed. Het feit dat de afscheidsborrel door erg veel oud-ETV-besturen werd bezocht, geeft een terugblik op een mooie samenwerking waarbij veel gerealiseerd is met het gebouw.

Recepties, het EOW, de Diesvieringen en ga zo maar verder: grote evenementen waar de hulp van Jan erg nodig is gebleken. Zo kan ik de lustrumstunts niet onvermeld laten. Hoewel we in gewone jaren al veel vragen van het gebouwbeheer, overtreffen de lustra alles. Tetris en SMS op het gebouw was niet mogelijk geweest zonder de hulp van Jan.

Gelukkig is hij ook vaak aanwezig op deze activiteiten, om gezellig een biertje te drinken of zelfs mee te doen. Eerder op de dag van het zojuist aangehaalde dieselincident, vond namelijk het eerste ETV-Open plaats, een golftoernooi met 4 deelnemers, waarvan Jan er een was. Twee deelnemers hadden een caddy, maar Jan niet. Zijn golfprestaties waren echter niet om over naar huis te schrijven, hij werd onbetwist laatste. In een poging het goed te praten door strafpunten uit te delen aan de deelnemers mét caddy, werd droog opgemerkt: “Jan, dan ben je nog steeds laatste”. Toch liet hij zich niet uit het veld slaan en heeft hij voor het Eeuwlustrum de organisatie van de tweede editie van het golftoernooi op zich genomen. Meer deelnemers, mooie prijzen en zelfs echte ETV-golfballen maakten het tot een mooi geheel.

Sinds de ETV niet meer de enige studievereniging in de faculteit is, moest de ETV Jan delen. Uiteraard bleef hij trouw aan ons. Dat hij niet altijd behulpzaam is, maar soms zelfs het Bestuur iets wil leren, blijkt wel uit de anekdote over het jatten van de vlag. Samen met een collega had hij onze vlag namelijk bemachtigd en een briefje achtergelaten waarop het bestuur werd uitgenodigd naar een café te komen. Uiteraard was dat briefje anoniem, zodat het bestuur niet doorhad dat het wel heel toevallig was dat Jan aanwezig was toen ze de vlag terug gingen regelen. Pas na een mooie borrel, waarbij ongetwijfeld de stress over de vlag toenam, kwamen ze erachter. Jan, vandaag hebben we hem weer voor je uitgehangen.

Zoals eerder vermeld, is Jan niet meer werkzaam op onze faculteit. Na twee lustrumstunts die veel van het gebouw vroegen, heeft ook de ETV het op een andere boeg gegooid. Al snel bleek het Elektrogebouw te klein voor onze plannen. Een telefoontje naar Jan bleek genoeg: in plaats van een extra commissiekamer, kregen we zelfs een heel gebouw tot onze beschikking. Ook heeft hij ons erg geholpen met vele materialen die we nodig hadden om de Oude Dame naar de honderd jaar te leiden. Zo blijft Jan ook in zijn nieuwe functie ongetwijfeld van onschatbare waarde.